87 odpowiedzi w tym temacie

[Charlotteso]

dziękuję za rady. Właściwie tak postępuje, ale nie byłam pewna czy dobrze. A rad nie udzielam jej z tego względu, iż nie chce jej zaszkodzić. Właściwie poradziłam jej tylko i wyłącznie, by poszła do psychiatry, ale ona chce się leczyć i nie zaprzecza chorobie, więc sama to zrobiła.

[Wisienkowa]

Właściwie poradziłam jej tylko i wyłącznie, by poszła do psychiatry, ale ona chce się leczyć i nie zaprzecza chorobie, więc sama to zrobiła.

To swietnie, bo zdecydowana większość chorych nie dostrzega choroby i wołami nie daje się zaciągnąć do specjalisty.

[women]

a słyszeliście o zjawisku pro-ana? nawet nie wiedziałam że coś takiego istnieje dopóki nie natknęłam się na artykuł na ten temat.

[marcissa]

Nie wiem o czym piszesz. Przybliż ten temat. 

[women]

oto artykuł który mnie uświadomił:

 

Mówią o sobie “motylki” lub “porcelanowe motylki”, ponieważ są tak delikatne, kruche, drobne i... ulotne. Ich wskaźnik BMI waha się w granicach 14, podczas gdy 18 stanowi granicę niedowagi. Ich kości, żebra, obojczyki, miednice wystają, a rysy twarzy przybierają „ptasi” wygląd. Grupę wyznawczyń “pro-ana” stanowią głównie nastoletnie dziewczynki między 12 a 16 rokiem życia oraz młode kobiety, bardzo rzadko mężczyźni.

“Pro-ana” to skrót określenia profesjonalna anoreksja czyli wyrafinowana forma zaburzeń odżywiania, która urosła do rangi mody, hobby. Jest sposobem samorealizacji i świadomie obranym stylem życia. Dziewczyny konsekwentnie głodzą się, skrupulatnie kontrolują przyjmowane skąpe dawki pożywienia i dokładnie odmierzają grubość, szerokość i długość zjadanej kromki chleba. Tworzą strategie odchudzania z jasno określonymi celami: ile i w jakim czasie schudnąć. Pożywienie ograniczają do niezbędnego minimum. Pozornie panują nad ciałem, co bywa złudne, gdyż choroba ta grozi skrajnym wycieńczeniem organizmu i w konsekwencji śmiercią.

Co jest przyczyną, że coraz większe ilości nieletnich dziewcząt i młodych kobiet skłania się ku niejedzeniu a wręcz zagładzaniu się na śmierć. Jak w przypadku wszystkich zaburzeń odżywiania przyczyna tkwi w psychice. Dziewczyny pro-ana wywodzą się często z rodzin dysfunkcyjnych, gdzie któreś z rodziców – na ogół matka – jest osobą nadmiernie dominującą lub też niedojrzały emocjonalnie ojciec podświadomie nie zgadza się na dojrzewanie i dorastanie córki. “Motylki” odkrywają, że jedynym, co mogą w życiu kontrolować jest to, co mogą wprowadzać do swojego organizmu. Realizacja skrupulatnie opracowanego planu odchudzania i osiąganie jego kolejnych, coraz bardziej drastycznych etapów, jak np. utrzymanie reżimu 0-500 kalorii dziennie, napawa je satysfakcją i samozadowoleniem. Pozwala na złudne uczucie osiągania perfekcji – jak najbardziej wychudzonego ciała.

Zdarza im się jednak złamać zasady ignorowania sygnałów płynących z ciała, takich jak głód, zimno, zmęczenie. Oszukują rodziny, nie chcąc by odkryto ich skrzętnie ukrywany destrukcyjny plan. Gdy przekroczą reguły wyznaczają sobie kary. Zagadnień dotyczących niejedzenia szukają na specjalnych blogach i forach – często zamkniętych – zakładanych przez współtowarzyszki ruchu. Administratorzy starają się przeciwdziałać, likwidując serwisy poświęcone groźnym treściom, blokują lub wyłączają komentarze i całe fora. Błyskawicznie w ich miejsce powstają nowe, a roje motylków są coraz liczniejsze.

Liczne tzw. “thinspiracje”, czyli pomysły jak schudnąć, zawierają: katorżnicze diety, mordercze ćwiczenia, triki na oszukanie uporczywego głodu, porady dotyczące niskokalorycznych napoi pozwalających uniknąć zemdlenia. Na duchu podtrzymują je wybrane piosenki z tekstami wyznającymi założenia pro-ana lub bezpośrednio nawiązującymi do ruchu. Na blogach można znaleźć galerie zdjęć, w których użytkowniczki zamieszczają swoje fotografie, oczekując komentarzy innych dziewczyn na temat swojego wyglądu. Im bardziej chorobliwie chudą postać przedstawia zdjęcie, tym więcej pochwał i uznania ma szansę zdobyć fotografowany motylek. Dla wielu z nich czynnikiem motywującym do autodestrukcji może być sławna, podziwiana osoba, jak np. Angelina Jolie prezentująca wytatuowane motto ruchu “Quod me nutrit me destruit” (Co mnie odżywia, niszczy mnie) na brzuchu. Inne charakterystyczne dla pro-ana motta to m.in.: “Przeklinam cię, ciało”, “Nigdy nie jesteś zbyt chuda”, “Nie będziesz jadła bez poczucia winy”.

Dziewczyny, dla których chudnięcie jest ważniejsze od zdrowia a dążenie do rozmiaru zero głównym celem życiowym, potrzebują czujnej obecności mądrych i kochających rodziców oraz fachowej pomocy psychologów i psychiatrów.

damaztorebka.pl

Użytkownik Olenka edytował ten post 28 luty 2014 - 14:54

[marcissa]

Jak daleko to może jeszcze zajść?

[women]

Jak daleko to może jeszcze zajść?

też uważam że świat stanął na głowie

[marcissa]

Młode dziewczyny przesadzają w poszukiwaniu i dążeniu do ideału, jakiego ideału, kości oblepionych skórą?